Connected, maar ook (met)
thuis?
http://www.versvak.nl/media-communicatie/connected-maar-ook-met-thuis/
Laatst kreeg ik de vraag van een journalist over de rol van
WhatsApp in de communicatie binnen gezinnen. Vroeger legde je een briefje op
tafel, als je even weg moest of om door te geven wie er gebeld had. Maar nu
wordt er hele dagen via Whatsapp gecommuniceerd. Ook binnen gezinnen.
Tenminste, dat was de aanname. Dus hoe zit dat nu met Whatsapp en communicatie
via sociale media tussen gezinsleden? Spreken ouders en hun kinderen elkaar
daardoor minder? Was het vroeger niet veel beter?1
Een erg leuke onderzoeksvraag. Want ook ik Whatsapp
regelmatig met mijn tienerkinderen. Maar ik had mij nog niet bedacht wat voor
rol dit nu eigenlijk speelt in ons gezin. Ik kan al wel direct een paar
voordelen opnoemen. Zo kan ik vanaf mijn werkplek en tijdens schooltijd toch even
doorgeven dat de gitaarles uitvalt die middag. En worden goede cijfers vanuit
het klaslokaal naar het thuisfront geappt. Een belangrijk voordeel is ook dat
ik thuis niet alle trappen op hoef om ze te roepen voor het eten. Want ook als
we allemaal thuis zijn appen we er vrolijk op los. Ik in ieder geval. Mijn tienerkinderen
niet bedenk ik mij nu. Nadelen? Ik kan het met vlagen heel irritant vinden dat
ze niet altijd online en dus niet altijd te bereiken zijn. Of erger nog, niet
direct of helemaal niet reageren op mijn berichtjes. Eigenlijk vind ik het
vooral wel een veilig gevoel dat, waar ze ook uithangen en op welk tijdstip dan
ook, ik met een appje toch snel even kan checken of alles ok is. Maar deze positieve
beleving als ouder was natuurlijk niet de eerste gedachte achter de vraag die
mij gesteld werd. Het probleem is dat in het algemeen alle alarmbellen gaan
rinkelen zodra er een relatie wordt gelegd tussen sociale media en kinderen. Zo
wordt bijvoorbeeld het gebruik van sociale media door kinderen in verband
gebracht met verminderde concentratie, slechtere schoolresultaten, minder
nachtrust, cyberpesten en andere online risico’s. Maar dit is slechts één kant
van de medaille. Sociale media kunnen heel veel mogelijkheden en kansen bieden,
aan kinderen en ouders.2 3
Dus even terug naar de onderzoeksvraag; zijn we door al dat
WhatsAppen binnen het gezin nu het contact met elkaar kwijt geraakt? Allereerst
blijkt uit onderzoek naar het Nederlandse gezinsleven dat in de afgelopen
decennia de tijd die ouders vrijmaken voor hun kinderen juist is toegenomen. Zo
laten rapporten van bijvoorbeeld het Sociaal en Cultureel Planbureau zien dat
de huidige generatie ouders juist vaker actief en bewust activiteiten met hun
kinderen onderneemt.4 Ook blijkt dat de communicatie tussen ouder en
kind, en dan vooral met vaders, juist wat sterker is geworden de afgelopen
jaren. Een ruime meerderheid van de huidige generatie kinderen geeft aan goed
bij hun ouders terecht te kunnen met vragen en voor steun. 5 Dus
ondanks het opkomende sociale mediagebruik lijken gezinsleden hechter en
communicatiever dan daarvoor. Daarnaast hebben onderzoekers ook aangetoond dat online
communicatie geen vervanging is van face-to-face communicatie tussen
gezinsleden. En deze laatste staat toch nog altijd bovenaan als het gaat om
communicatie tussen ouders en kinderen.6 7
Kortom, ouders “bemoeien” zich nu meer met hun kinderen dan
vroeger. Er wordt meer geregeld en georganiseerd, gezorgd en ook gecommuniceerd.
Ouders zijn meer gaan werken, hebben minder vrije tijd, maar besteden wel
bewust meer tijd aan de opvoeding van hun kinderen. En Whatsapp blijkt heel
handig om in contact te blijven met je kind. De hele dag. Ouders kunnen zo ook
de controle die zij graag willen uitoefenen op hun kinderen vorm geven. Wat
niet wil zeggen dat de kinderen daar ook altijd in mee gaan. Kinderen, en dan
vooral pubers, hebben ruimte nodig om
zich te kunnen ontwikkelen. Dat is zowel offline als online het geval. Ze zullen
dan ook echt niet altijd reageren op de berichtjes van hun ouders.
Online communicatie blijkt vooral gebruikt te worden ter ondersteuning
van de geboden opvoeding in een gezin. Maar niet in alle gezinnen wordt
evenveel online gecommuniceerd. Zo staan niet alle ouders positief ten opzichte
van online communicatie en het gebruik van sociale media. Dit kan zijn vanuit
overtuiging, maar ook door een gebrek aan vaardigheden en kennis. Bovendien
suggereert de literatuur dat online communicatie bestaande familiebanden juist
versterkt, maar vooral plaatsvindt in gezinnen waarin toch al veel
gecommuniceerd wordt. Dit suggereert eigenlijk dat online communicatie niet
meer is dan “oude wijn in nieuwe zakken”; in warme en communicatieve gezinnen
zijn ook online de banden warm en hecht. En in een samenleving waarin online
communicatie alleen maar lijkt toe te nemen is dat goed nieuws voor kinderen
uit deze gezinnen. Maar wat betekent het voor kinderen met minder
communicatieve en ICT vaardige ouders? En zijn er verschillen tussen jongens en
meisjes, vader en moeders? En wat delen gezinsleden eigenlijk online, en
verschilt dat naar leeftijd van de kinderen en achtergrondkenmerken van het
ouderlijk gezin?
Hoewel de gestelde vraag eigenlijk makkelijk te beantwoorden
was, heeft het veel nieuwe vragen en ideeën voor onderzoek opgeleverd. Het wetenschappelijk
onderzoek op dit gebied staat in Nederland nog in de kinderschoenen, maar
toekomstig onderzoek zal zich hier zeker op gaan richten.
1. “Hoe Whatsapp het briefje op de keukentafel
heeft verslagen”, Algemeen Dagblad, 10 juli 2017
2.
Notten, N &
P. Nikken (2016). Boys and girls taking risks online: A gendered perspective on
social context and adolescents’ risky online behavior. New Media & Society, 966-988.
3. Valkenburg,
P.M. & J.T. Piotrowski (2017). Unplugged.
How media attract and affect youth. Yale University Press, New Haven and
London.
4.
Bucx, F. (red.) (2011). Gezinsrapport 2011. Een portret van het gezinsleven in Nederland.
Sociaal en Cultureel Planbureau, Den Haag.
5. de Looze, M.,
van Dorsselaer, S., de Roos, S., Verdurmen, J., Stevens, G., Gommans, R., &
Vollebergh, W. (2014). Gezondheid, welzijn en opvoeding van jongeren in
Nederland. Utrecht University.
6.
Rudi, J.H., Walkner, A. & J. Dworkin (2015).
Adolescent–Parent Communication in a
Digital World: Differences by Family Communication Patterns. Youth & Society,
Vol. 47(6), 811– 828.
7. Kennedy, Tracy LM, et al. "Networked
families." Pew Internet & American Life Project (2008):
1-36.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten